jueves, 18 de septiembre de 2008

Restaurante na biblioteca


Como podedes ver, o outro día a biblioteca converteuse nun restaurante. Puxemos manteis de papel nos que debuxamos os servicios para comer, platos, culleres, tenedores..., decoramos as mesas con flores feitas por nós con materiais de refugallo e ademáis fixemos unhas cartas cun menú especial. O menú era o seguinte:
Primeiro plato:
- Os Bolechas á plancha.
-Potaxe de xerais.
Segundo plato:
-Kalandrakas en salsa de vieira.
- A Nosa Terra con cachelos.
Postre:
- Os contos da rata Luísa con pepitas de chocolate e xeado de vainilla.
Pasámolo xenial, a Sara facía de camareira, cun delantal e unha bandexa e nós íamoslle pedindo os nosos menús, que ela anotaba na súa libretiña.
Despois de ler todos os libros, debuxamos o mantel ó noso gusto, fixemos debuxos dos libros e tamén pintamos comidas nos platos, sobre todo Dani, que se pasou o día debuxando salchichas e patacas fritas e a nós...nos entaba unha fame!!!.

4 comentarios:

Víctor dijo...

q siga o blog

xogamosconxan dijo...

Gracias Víctor por facer o comentario, pareces ser tí o único que segues entrando no blog. De todas maneiras, tes a contraseña, así que cando queiras podes aportar algo, xa sabes libre de insultos, palabras malsoantes e demais, xa me entendes...non é por nada pero todavía me debes un aparatiño deses que contan canta xente entrou no blog, asíque xa sabes...Bueno amigo, que vaia ben e sigue visitándonos!!!

Anónimo dijo...

De eso nada,yo y mucha gente más entramos a menudo, aunque no hagamos comentarios. Como dice Víctor ¡¡ hay que seguir!!.

Muchas gracias Iria por hacer este verano tan estupendo para nuestros hijos.

Aurora.

MAIS CARGADA DE BOMBO dijo...

Cando teñas o aparatiño ese daraste conta de que aquí entramos moitos máis dos que parecen, o mesmo nos pasa a nós, moitas visitas pero pucas mensaxes, as veces da un pouco de vertixe... pero logo pola rúa falas con xente e daste conta de que entran a miúdo. Será porque somos un pouco vagos, polo medo a falar "en público", porque hai moito troll, ou porque moitas veces non se sabe que dicir... pero ANIMO que do outro lado hai vida

Powered By Blogger

Datos personales